Overdracht
Hoe werkt de overdracht van kennis en wijsheid in tijden van inquisitie en taboe?
Stel je hebt de wijsheid van je grootmoeders, zoals het stomen van je vulva.
Maar je leeft in tijden dat je voor het beoefenen van zo'n gebruik vervolgd kan worden als heks.
In mijn Friese vrouwenlijn hadden wij dit. Dit mooie gebruik.
Maar dit gebruik deelde je alleen binnen je gezin, binnen je eigen familie. In een kleine kring.
Mijn grootmoeder leerde het van haar moeder, en zij weer van haar moeder.
Maar overdracht via deze voor de buitenwereld verborgen weg is kwetsbaar, en mijn eigen vrouwenlijn maakt dit heel zichtbaar.
De moeder van mijn overgrootmoeder Sietske was gestorven aan diabetes. Mijn overgrootmoeder was toen nog maar 18. Te vroeg voor de overdracht van kennis. Sietske heeft altijd gedacht dat haar moeder wel kruiden toevoegde, maar ze had nooit geleerd welke. Dus bleef ze wel stomen, maar leerde ze het haar dochter alleen met heet water.
Om zo het lijf te verwarmen van binnenuit, zowel voor zichzelf als bij haar dochters. Een van deze dochters, Ankje, is mijn grootmoeder.
Mijn grootmoeder haar huis brandde op toen ze 39 was, en dat is het moment dat ze overging op stress en overleven met haar negen kinderen. Op dit moment verdween het gebruik van het yoni stomen.
Totdat ik het zelf ergens anders leerde, en met mijn open manieren het iedereen vertelde die het, maar wilde horen. Ergens voelde het zo bekend en vertrouwd voor mij.
En doordat ik me uitte, herinnerde mijn grootmoeder zich dit gebruik weer uit haar jonge jaren. En deelde het met mij.
Alles viel voor mij op zijn plek.
En was er ineens bewijs dat dit gebruik ook hier ooit normaal is geweest
Dat het niet spiritueel is, van ver weg, of is ontstaan in een vrouwonderdrukkende cultuur.
Maar gewoon een manier was, waarmee Friese vrouwen het systeem van binnenuit opwarmden. Een manier van self-care.
Doordat mijn overgrootmoeder Sietske haar moeder zo jong is gestoven is heeft de overdracht over de kruiden niet plaats gevonden. En ook dit is belangrijk dat we hier wel uit kunnen herleiden dat het gebruik veel uitgebreider moet zijn geweest, en er veel meer over gedeeld werd op een gepaste leeftijd, net voordat de jonge vrouw haar volwassen leven ging leiden.
Voor mij voelt dit gebruik als een verloren stuk cultuur. Een belangrijk stuk.
Vanuit de fytotherapie weten we nu veel meer over werkzame stoffen in kruiden. En vanuit de biologie weten we over slijmvliezen en hun opname.
Wat onze voorouders al wisten, klopte dus. En ik vind het een eer om deze kennis in deze tijd terug te brengen, op een manier die past in onze huidige samenleving.
